Η ινσουλίνη είναι μία ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας και παίζει πρωτεύοντα ρόλο στον μεταβολισμό της γλυκόζης από την τροφή, μετατρέποντας την σε ενέργεια.
Κάθε φορά που τρώμε κάτι, τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα αυξάνονται. Το σώμα μας εκκρίνει ινσουλίνη που λειτουργεί ως κλειδί. Όταν συνδέεται σε έναν υποδοχέα στην επιφάνεια των κυττάρων, επιτρέπει την είσοδο της γλυκόζης στο εσωτερικό τους. Έτσι μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης και τα διατηρεί στα φυσιολογικά όρια.
Όταν τα κύτταρά μας έρχονται σε υψηλή έκθεση ζάχαρης, στην προσπάθεια τους να προστατευτούν, μειώνουν την ανταπόκριση στην ινσουλίνη. Η κατάσταση αυτή ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη και έχει ως αποτέλεσμα το πάγκρεας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη, για να βοηθήσει τη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα μας.
Σε ένα άτομο με αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να απαιτείται 10 φορές μεγαλύτερη ποσότητα ινσουλίνης, ώστε να διατηρήσει ο οργανισμός το ζάχαρο σε φυσιολογικό εύρος. Αυτό είναι το προ-διαβητικό στάδιο.
Σε πέρασμα χρόνου, η αυξημένη έκκριση ινσουλίνης καταβάλει το πάγκρεας, το οποίο δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες έκκρισης ινσουλίνης. Καθώς μειώνεται η ικανότητα του οργανισμού να παράγει ινσουλίνη, τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα αυξάνονται σταδιακά, μέχρι την εκδήλωση διαβήτη τύπου 2.
Ωστόσο, η ινσουλινοαντίσταση με κατάλληλη διατροφή και αλλαγή τρόπου ζωής μπορεί να αντιμετωπιστεί και να παίξει καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη του διαβήτη. Συστάσεις για την ρύθμισή του είναι:
- Μείωση του βάρους μέσω απώλειας του σωματικού σας λίπους.
- Εφαρμογή της μεθόδου του πιάτου στα κυρίως γεύματα, γεμίζοντας το μισό σας πιάτο με μη αμυλούχα λαχανικά, το ένα τέταρτο με άπαχες πρωτεϊνούχες τροφές και το υπόλοιπο ένα τέταρτο με τροφές με υδατάνθρακες.
- Λιγότερη κατανάλωση απλών σακχάρων. Περιορισμός ζάχαρης και γλυκών, χρήση ολιγοθερμιδικών ουσιών και κατανάλωση light εκδοχών σακχαρούχων ροφημάτων.
- Κατανάλωση περισσότερων φυτικών ινών, αντικαθιστώντας τα λευκά αρτοσκευάσματα με προϊόντα ολικής άλεσης, καταναλώνοντας περισσότερα όσπρια και ολόκληρα φρούτα και λαχανικά εποχής.
- Μειωμένη πρόληψη ολικού και κορεσμένου λίπους, αποφεύγοντας το βούτυρο, την κρέμα γάλακτος, το λίπος και την πέτσα στα κρεατικά, περιορισμός τηγανητών και μεγάλης ποσότητας φυτικών λιπαρών.
- Αύξηση κατανάλωσης ω-3 λιπαρών οξέων σε 1-2 φορές την εβδομάδα. Προτιμάτε λιπαρά ψάρια (σκουμπρί, σαρδέλα, τσιπούρα, σολομό, γαύρο), ξηρούς καρπούς και χρησιμοποιείται ελαιόλαδο.
- Αποφυγή μεγάλων γευμάτων αργά το βράδυ.
- Ενσωμάτωση στην καθημερινότητα μέτριας έντασης άσκηση τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας. Κατά την εκγύμναση των μυών, απορροφάται ευκολότερα η γλυκόζη από το αίμα.
- Καλό και επαρκή ύπνο.
- Διακοπή ή περιορισμός του καπνίσματος και του αλκοόλ.
Πηγές: Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρία https://diabetes.org/
Ελληνική Διαβητολογική Εταιρία https://www.ede.gr/